سلامت روان کادر درمان در کرونا

کار کردن در شرایط بحران می تواند همزمان چالش برانگیز و رضایت بخش باشد. مسائل زیادی می تواند در زمان بحران برای سلامت روان کادر درمان تنش زا باشد از جمله: خطر ابتلا به انواع بیماری ها و نگرانی از آسیب به اطرافیان، بار کاری سنگین، مشاهده درد و رنج بیماران، جدایی از خانواده، تصمیم گیری های دشوار در شرایط مرگ و زندگی و در دسترس نبودن منابع.

بنابراین توجه به پیش گیری و مدیریت استرس برای سلامت روان کادر درمان ضروری است. برای سلامت روان و سازگاری بهتر در بحران به این موارد دقت کنید:

 نشانه های استرس خود را بشناسید:

هریک از ما به شکل متفاوتی به استرس و حوادث ناگوار واکنش می دهیم. آگاهی به نشانه های جسمی و ذهنی اضطراب اولین قدم در مدیریت آن است. برای مثال تحریک پذیری، عصبانیت و از کوره در رفتن، بی خوابی و کابوس، ترس، خستگی، سردرد، عدم تمرکز، اسپاسم عضلانی، تپش قلب و مشکلات گوارشی از علایم اضطراب است.

در محل کار، از روش های ساده و قابل اجرا برای کاهش استرس و تنش استفاده کنید:

حرکات کششی و نرمش، چند دقیقه قدم زدندر فضای باز، تمرین تنفس عمیق، چند دقیقه گوش کردن به موسیقی آرام بخش یا نیایش کردن می تواند به کاهش تنش شما کمک کند. سعی کنید لحظاتی هرچندکوتاه ذهن تان را از کار دور کنید.

فرهنگ حمایت و کار تیمی را در محل کار تقویت کنید:

افرادی که با آنها کار می کنید را بشناسید.

از آنها در مورد نگرانی هایشان سوال کنید و اگر راحت بودید در مورد نگرانی های خود به آنها بگوئید. صحبت های خود را به موضوع بحران و کار محدود نکنید و در مورد موضوع های دیگری نیز صحبت کنید. از یکدیگر حمایت کنید و حال هم را بپرسید. افراد معمولا هنگام استرس زیاد با خطاهای کوچک دیگران برخورد های بیش از اندازه می کنند، به یکدیگر بازخورد مثبت بدهید و تلاش و جدیت افراد را تشویق کنید.

لازم است در جریان اطلاعات و اخبار به روز باشید، مواجهه با اخبار به ویژه از منابع غیر موثق و در فضای مجازی را محدود کنید. چک کردن مکرر شبکه های مجازی می تواند استرس شما را بیشتر کرده و زمان استراحت شما را که برای بازیابی توان و انرژینیاز دارید محدود کند.

مراقب باشید که علیرغم شرایط بحرانی سبک و روش حرفه ای خود را در برخورد با بیماران و مسائل آنها حفظ کنید. بخشی از فرایند بهبود بیماران مربوط به مشاهده ما در حالت کاملا حرفه ای مان است. در بحران ها موارد زیادی پیش می آید که خارج از کنترل ماست. سعی کنید فقط بر مواردی که در کنترل شماست تمرکز کنید و بیش از حد به بخش هایی از بحران که کنترلی بر آن ندارید فکر نکنید.

از خودتان مراقبت کنید.

تا جایی که امکان دارد خواب و استراحت کافی داشته باشید.

تغذیه سالم داشته باشید، مصرف کافئین را محدود کنید و مایعات کافی بنوشید.

زمانی که کار نمی کنید و در منزل هستید سعی کنید برنامه روزمره قبلی خود را حفظ و نقش خود را به عنوان عضوی از خانواده ایفا کنید. به سرگرمی ها و علایق خود بپردازید و کارهایی را که برای شما آرامش بخش است، در برنامه بگذارید.

 دغدغه ها و نگرانی های خانوادگی را مدیریت کنید و سعی کنید برنامه منظمی برای تماس و صحبت با خانواده و دوستان داشته باشید. بحرانها اتفاقات غیر طبیعی هستند و اکثرا واکنش های افراد طبیعی است پس نباید به خود و دیگران برچسب غیر طبیعی بودن زد. کاری که کادر درمان انجام می دهد شجاعانه، ایثارگرانه و بسیار ارزشمند است.

اگر شما یکی از کارکنان درمانی، اداری یا خدماتی مراکز بهداشتی و درمانی باشید، چه مرکزتان مستقیما درگیر مقابله با کرونا باشد و چه نباشد، احتمالا در روزهای شیوع کرونا نسبت به عموم مردم، استرس و فشار روانی بیشتری تحمل می کنید. خطر ابتلا به بیماری، فشار و مسئولیت کاری زیاد و رویدادهای ناراحت کننده در محل کار، همگی سلامت روان شما را تهدید می کنند.

با رعایت توصیه های زیر، می توانید مقابله سالم تری با این فشارهای روانی داشته باشید واین بحران رابا کمترین آسیب روانشناختی ماندگار پشت سربگذارید.

مراقب نشانه های مشکلات جدی روانشناختی درخودتان و دیگران باشید:

شرایط پرفشارکنونی ممکن است موجب «اختلال استرس حاد پس از حادثه» یا «سندرم خستگی مزمن» درشما یا بعضی از همکارانتان بشود.

نشانه های این مشکلات را بشناسید وچنانچه با آنها مواجه شدید باروانپزشک یا روانشناس صحبت کنید.

مراقب احساس مسئولیت اغراق شده باشید: تحقیقات نشان می دهد کسانی که مشاغل مراقبتی را انتخاب میکنند سطح بالایی از حساسیت به نیازهای دیگران و ایثارگری دارند. مراقب باشید این ویژگی خوب شما راه به افراط نبرد؛ به عنوان مثال از خودتان انتظارات غیر واقع بینانه نداشته باشید، خودتان را برای چیزی که خارج از توانتان بوده سرزنش نکنید و دچار احساس گناه نشوید. اگر با این افکار مواجه شدید به آنها پاسخ بدهید و با آنها مخالفت کنید. همچنین میتوانید درباره این افکار با همکارانتان حرف بزنید.

با همکارانتان دردو دل کنید:

تجارب دشوارتان و احساسات و افکارتان را با همکارانتان در میان بگذارید تا آنها بتوانند ازشما حمایت کنند .میتوانید درمحل کار، جلسات منظمی برای بیان تجارب دشوار و ناراحت کننده داشته باشید، یا درفضای غیررسمی تر و دوستانه تر این مسائل را مطرح کنید. با همدلی به یکدیگر گوش بدهید، احساسات یکدیگر را بپذیرید و از تجارب مشترکتان بگویید.

روزانه احساساتتان را تخلیه کنید:

نوشتن ابرازی، شکلی از نوشتن درباره تجارب ناخوشایند است که به شما اجازه تخلیه احساسات و کاهش اضطراب را می دهد.

نسبت به خودتان شفقت و دلسوزی داشته باشید:

 تحقیقات کارآیی این روش رابرای کاهش اضطراب درکادر درمان نشان داده اند .درباره تجارب سخت خود و افکار و احساساتتان بنویسید.

با حال بد و احساسات ناخوشایندی که به سراغتان می آید دلسوزانه و با محبت برخورد کنید. خستگی، خشم، غم، گیجی و بدحالی را در خودتان سرکوب یا سرزنش نکنید. به خاطر داشته باشید که قبل از متخصص بودن، یک انسانید و هر انسانی این احوال را تجربه میکند. با خودتان صبور و دلسوز باشید.