تری گلیسیرید نرمال چیست؟

تری گلیسیرید یکی از رایج‌ترین انواع چربی در بدن است که در موادی غذایی مثل کره وجود دارد. وقتی بدن به انرژی نیاز دارد، آن را از تری‌گلیسیرید تأمین می‌کند. بااین‌حال تری‌گلیسیرید اضافی می‌تواند احتمال بروز مشکلاتی مثل حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد. می‌دانید تری گلیسیرید نرمال چقدر است و چطور باید تری گلیسرید بدن خود را در محدود طبیعی نگه داریم؟ برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره تا انتهای مقاله از گروه ?????? ????? با ما همراه باشید.

 

 

تری‌گلیسیریدها از سه اسید چرب ساخته شده‌اند که توسط گلیسرول، نوعی قند ساده، به هم وصل می‌شوند. بیشتر چربی‌های مصرفی ما (مثل کره) حاوی تری گلیسیرید هستند. تری‌گلیسیرید همان‌چیزی است که در لایه بالایی سوپ جوجه سردشده دیده می‌شود. همچنین کالری اضافه، الکل و قند در بدن به تری‌گلیسیرید تبدیل می‌شوند. کبد هم می‌تواند از کربوهیدرات‌ها تری‌گلیسیرید بسازد. زمانی‌ که محصولات لبنی و گوشت مصرف می‌کنید، تری‌گلیسیرید از طریق روده جذب می‌شود و با جریان خون به بافت چربی می‌رسد. بدن شما تری گلیسیرید را در سلول‌های چربی که مثل انباری در سراسر بدن شما وجود دارند، ذخیره می‌کند و زمانی که به تری‌گلیسیرید نیاز دارید، این ذخایر مصرف می‌شوند.

 

 

• تأمین سوخت عضلات

• تولید گرمای بدن

• تأمین انرژی برای عملکردهای ضروری بدن

 

 

تری گلیسیرید و کلسترول هر دو لیپید هستند با این تفاوت که تری‌گلیسیریدها چربی‌اند و کلسترول چربی نیست. کلسترول نوعی ماده مومی است که در کبد ساخته می‌شود. بدن از کلسترول برای ساخت دیواره سلولی و کمک به سیستم عصبی استفاده می‌کند. از طرفی کلسترول در گوارش و تولید هورمون هم نقش مهمی دارد.

 

 

کلسترول خالص نمی‌تواند در خون حل شود. به همین دلیل، کبد کلسترول را با تری‌گلیسیریدها و پروتئین‌هایی به‌نام لیپوپروتیئن‌ها بسته‌بندی می‌کند. لیپوپروتئین‌ها این ترکیب چربی را به سراسر بدن حمل می‌کنند.
 

• لیپوپروتئین با تراکم خیلی کم یا وی.ال.دی.ال (VLDLs)

• لیپوپروتئین با تراکم بالا یا اچ.دی.ال (HDLs)

• لیپوپروتئین با تراکم پایین یا ال.دی.ال (LDL)
 

در واقع HDL کلسترل خوب است که به حذف کلسترول بد یا LDL از جریان خون کمک می‌کند. HDL زیاد احتمال حمله قلبی را کاهش می‌دهد، اما LDL زیاد موجب گرفتگی دیواره عروقی خونی می‌شود و احتمال حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهد. تری‌گلیسیرید و HDL معمولا رابطه معکوس دارند. یعنی هرچه تری‌گلیسیرید شما بیشتر باشد، HDL شما کمتر است و هرچه HDL شما بیشتر باشد، تری‌گلیسیرید شما کمتر است. بااین‌حال ممکن است تری‌گلیسیرید شما زیاد باشد، ولی HDL شما کم نباشد. طبق تحقیقات، بدون درنظرگرفتن میزان HDL، بالا بودن تری گلیسیرید عامل زمینه‌ساز بیماری قلبی است.

 

 

میزان تری گلیسیرید نرمال در بزرگ‌سالان کمتر از ۱۵۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر است. در افراد جوان بین ۱۰ تا ۱۹ سال، میزان تری‌گلیسیرید طبیعی زیر ۹۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر است.
 

• مرزی: ۱۵۰ تا ۱۹۹ میلی‌گرم در دسی‌لیتر؛

• بالا: ۲۰۰ تا ۴۹۹ میلی‌گرم در دسی‌لیتر؛

• خیلی بالا: بیشتر از ۵۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر.
 

پزشک با توجه به ترکیب تری‌گلیسیرید و LDL و HDL، کلسترول کلی شما را تشخیص می‌دهد. اگر میزان تری‌گلیسیرید و کلسترول LDL شما بالا و میزان        HDL شما پایین باشد، احتمال حمله قلبی و سکته مغزی در شما افزایش می‌یابد. تری‌گلیسیرید بالای ۱۵۰۰ خیلی زیاد است و ممکن است شکستن چربی‌های بدن متوقف شود. این مسئله موجب کاهش حافظه، ورم کبد و طحال و درد معده می‌شود.

 

 

• مصرف زیاد الکل؛

• دیابت کنترل‌نشده؛

• رژیم غذایی حاوی مقدار زیادی قند، چربی اشباع و کربوهیدرات‌های ساده؛

• بیماری کبدی؛

• بیماری کلیه؛

• داروهایی مثل مدرها، هورمون‌ها، کورتیکواستروئیدها، مسدودکننده‌های بتا و بعضی از داروهای ایدز، سرطان سینه و فشار خون بالا؛

• شاخص توده بدنی یا بی.ام.آی (BMI) بیشتر از ۲۵؛

• اضافه وزن یا چاقی؛

• اختلال شکستن لیپید توسط بدن؛

• بیماری‌های التهابی مثل آرتریت روماتوئید؛

• سیگار کشیدن؛

• بیماری تیروئید؛

• نداشتن فعالیت فیزیکی.

 

 

• سابقه خانوادگی کلسترول بالا یا تری گلیسیرید بالا؛

• یائسگی؛

• بارداری؛

• اچ.آی.وی (HIV)؛

• اختلال متابولیک لیپید ارثی؛

• نژاد آسیای جنوبی.

 

 

تری گلیسیرید بالا مثل کلسترول معمولا علائمی ندارد، اما اگر درمان نشود و بیماری قلبی داشته باشید، ممکن است یکی از عوارض جانبی آن احساس خستگی باشد. به همین دلیل باید مرتب آزمایش پنل لیپید خون بدهید که آزمایش لیپید، پنل کلسترول یا پنل بیماری کرونری هم نامیده می‌شود. برای افزایش دقت آزمایش باید ۸ تا ۱۲ ساعت ناشتا باشید. بعضی آزمایشگاه‌ها نیاز به ناشتایی ندارند و از انگشت شما خون می‌گیرند.

 

 

 

• بیماری شریان کاروتید؛

• بیماری شریان کرونرو حمه قلبی؛

• سندرم متابولیک (ترکیبی از فشار خون بالا، دیابت و چاقی)؛

• بیماری شریان محیطی؛

• کاهش HDL؛

• افزایش LDL؛

• سکته مغزی.

 

 

تری گلیسیرید بالا با افزایش سن بیشتر مشکل‌ساز می‌شود و پزشک انجام آزمایش پنل لیپید را بیشتر توصیه می‌کند.

• بزرگ‌سالان از ۲۰ تا ۴۰سالگی باید هر ۴ تا ۶ سال آزمایش کلسترول انجام دهند. بااین‌حال اگر دیابت، سابقه خانوادگی کلسترول بالا و سایر عوامل زمینه‌ساز بیماری قلبی را دارند، باید تعداد آزمایش‌ها بیشتر شود.

• مردان از ۴۵سالگی به بالا و زنان از سن ۵۵سالگی به بالا باید هر سال آزمایش دهند.

• اگر بیماری قلبی‌عروقی دارید یا داروهایی مصرف می‌کنید تا میزان کلسترول یا تری‌گلیسیرید پایین بیاید، ممکن است پزشک دفعات بیشتری میزان تری گلیسیرید شما را بررسی کند.

 

 

کودکان هم باید آزمایش کلسترول و تری‌گلیسیرید بدهند. این آزمایش معمولا بین ۹ تا ۱۱سالگی و سپس در سنین بالاتر بین ۱۷ تا ۲۱سالگی انجام می‌شود. اگر کودک سابقه خانوادگی کلسترول بالا، حمله قلبی و سکته مغزی داشته باشد، ممکن است آزمایش در حدود ۲سالگی انجام شود.

 

 

• شیرینی و کلوچه؛

• آب‌نبات؛

• نوشابه؛

• بستنی؛

• نوشیدنی‌های ورزشی و انرژی‌زا؛

• آب‌میوه‌هایی با قند زیاد؛

• کره؛

• گوشت قرمز؛

• غذاهای سرخ‌شده؛

• شیر کامل و شیر ۲درصد؛

• قرص شکر؛

• برنج سفید؛

• آرد سفید؛

• سبزیجات نشاسته‌دار مثل سیب‌زمینی؛

• غذاهای بسته‌بندی‌شده حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا.

 

 

• حداقل ۳۰ دقیقه در روز فعالیت جسمی داشته باشید؛

• با کاهش مصرف چربی‌های غیرسالم و قندهای ساده و مصرف بیشتر فیبر رژیم سالم قلب بگیرید؛

• فشار خون بالا و دیابت را مهار کنید؛

• مصرف الکل را متوقف کنید؛

• خواب کافی داشته باشید؛

• وزنتان را کاهش دهید و وزن ایدئالتان را حفظ کنید؛

• استرس را مهار کنید؛

• مصرف تنباکو را متوقف کنید.