آنوریسم مغزی
حباب های کوچکی که باید جدی گرفته شوند...!
این بیماری به دنبال ضعف دیواره عروق و بیرون زدگی یک قسمت از رگ به صورت حباب ایجاد می شود.
دیواره آنوریسم ضعیف است و تحمل فشار خون را ندارد و خطر پارگی آن وجود دارد. این بیماری اغلب مادرزادی است اما سخت شدن دیواره عروق به دنبال فشارخون، چربی خون، سیگار کشیدن و... می تواند در ایجاد آن نقش داشته باشد!
بیشتر افراد بی اطلاعند و زمانی متوجه می شوند که آنوریسم پاره شده است.
سردرد شدید، حالت تهوع و کاهش سطح هوشیاری از علائم پارگی آنوریسم هستند.
سردردهای معمولی خودتان را جدی بگیرید بخصوص اگر در فامیل سابقه آنوریسم دارید.
اولین اقدام تشخیصی، انجام سی تی اسکن مغزی است.
این بیماری در صورت تشخیص به موقع، کاملا قابل درمان است.
علائم آنوریسم مغزی
آنوریسم دچار پارگی
سردرد شدید و ناگهانی، اصلیترین نشانه آنوریسم دچار پارگی است. معمولاً از این سردرد، با عنوان بدترین سردردی که فرد تا این لحظه تجربه کرده است یاد میشود.
نشانهها و علائم متداول پارگی آنوریسم عبارتند از:
• سردردهای ناگهانی و خیلی شدید
• تهوع و استفراغ
• سفت شدن ناحیه گردن
• تار شدن یا دوگانگی بینایی
• حساسیت به نور
• حمله عصبی
• افتادگی پلک
• از دست رفتن هوشیاری
• احساس سردرگمی
تراوش در آنوریسم
در برخی موارد، آنوریسم ممکن است با تراوش مقدار اندکی خون همراه بشود. چنین تراوشی (خونریزی موقت)، با نشانه زیر همراه میشود:
• سردرد خیلی شدید و ناگهانی
معمولاً پس از تراوش، پارگی به مراتب شدیدتری به وقوع میپیوندد.
آنوریسم بدون پارگی
آنوریسم مغزی بدون پارگی، هیچگونه علائمی را بجا نمیگذارد، علی الخصوص در صورتی که در مقیاس کوچکی به وقوع پیوسته باشد. این در حالیست که آنوریسم بزرگتر و فاقد پارگی، احتمالاً روی بافتها و اعصاب مغز فشار وارد میکند. در این شرایط، با نتایج احتمالی زیر روبرو میشویم:
• درد در قسمت بالا، و عقب یکی از چشمها
• بزرگ شدن مردمک چشم
• تغییر قدرت بینایی، یا دوگانگی دید
• بی حسی یک سمت صورت
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورتی که با شرایط زیر روبرو شدید، بلافاصله به مرکز پزشکی مراجعه نمایید:
• سردرد ناگهانی و خیلی شدید
اگر در کنار شخصی هستید که از سردرد شدید و ناگهانی ابراز ناخشنودی میکند، یا هوشیاری خود را از دست میدهد و تشنج میکند، با شمارههای اورژانس محلی یا ۱۱۵ تماس بگیرید.
آنوریسم های مغزی، بدلیل نازک شدگی دیوارههای سرخرگ رخ میدهند. آنوریسم معمولاً به صورت انشعاب یا حالتهای چندشاخه در داخل سرخرگها ظاهر میشوند، زیرا این قسمتهای رگهای خونی، از نظر ساختاری ضعیفتر هستند.
علیرغم اینکه امکان ظهور آنوریسم در هر نقطهای از مغز وجود دارد، اما اکثراً در سرخرگهای مستقر در پایه مغز رواج دارند.
خطرات و عوارض ناشی از آنوریسم مغزی چیست؟
آنوریسم مغزی یک بیماری جدی است که در صورت عدم تشخیص و درمان مناسب، میتواند به خطرات و عوارض جدی برای فرد منجر شود. این بیماری در واقع یک نوع پارگی در دیواره عروق خونی مغز است که میتواند باعث خونریزی داخل مغز شود. عوارض آنوریسم مغزی شامل سردرد شدید، تاری دید، سرگیجه، افت فشار خون، تعریق شدید و ناراحتی معده میشوند. اگر این بیماری درمان نشود، میتواند به عوارض جدیتری مانند فلج، اختلال در حافظه و ناهماهنگی حرکتی، اختلال در گفتار و اختلال در شنوایی منجر شود.
در برخی موارد این بیماری میتواند منجر به مرگ نیز شود. بنابراین در صورت تشخیص آنوریسم مغزی، لازم است که فورا به پزشک معالج مراجعه و با انجام تستهای مختلف، درمان مناسب برای رفع این بیماری شروع شود. همچنین انجام فعالیتهایی مانند ورزش منظم، مصرف مواد غذایی سالم و خواب کافی نیز میتواند در پیشگیری از بروز این بیماری مؤثر باشد.
خونریزی از آنوریسم میتواند سبب آسیب مغزی شود و بسته به محل و شدت آن ممکن است بافت مغزی آسیب دیده و علامتی مثل ضعف اندامها، اختلال تکلم، کاهش بینایی و در نهایت افت هوشیاری را سبب گردد که لازمه بهبودی این علائم، جدا از درمان خود آنوریسم، گذر زمان برای جذب خون است.
عارضه دیگر خونریزی، بسته شدن مسیر عبور مایع مغزی نخاعی و رخ دادن “هیدروسفالی” است به معنی تجمع مایع مغزی نخاعی بیش از حد معمول و بالا رفتن فشار داخل جمجمه.
در موارد هیدروسفالی شدید ممکن است تاخیر در درمان آن کشنده باشد و درمان اورژانسی این تجمع مایع، کارگذاری لولهای داخل بطنهای مغزی برای تخلیه مایع به بیرون از جمجمه و در مواردی قرار دادن دائمی این لوله نازک داخل شکم است که با آن “شنت” میگویند. متاسفانه در مورد هیدروسفالی ناشی از خونریزی آنوریسمی، آندوسکوپی مغز معمولا بی فایده است.
از سوی دیگر، عارضهای که ممکن است به دنبال خونریزی از آنوریسم با تاخیر چند روزه اتفاق بیفتد، اسپاسم سایر عروق مغز است. اسپاسم عروق مغز مانعی برای خونرسانی به بافتهای مغزی شده و سبب سکته مغزی میشود. این اتفاق در همه بیماران رخ نمیدهد اما اگر در بیماری اتفاق بیفتد، باعث اضافه شدن آسیب مغزی جدید به آسیب قبلی میگردد. طبیعی است که علامت این سکته هم بسته به محل آن متفاوت خواهد بود؛ فلج اندامها، اختلال تکلم، افت هوشیاری و …
روشهای تشخیص آنوریسم مغزی
همان طور که ذکر کردیم، آنوریسم در مغز اغلب با بروز علائمی مانند سردرد شدید یا بهصورت تصادفی در طول آزمایشهای تصویربرداری سی تی اسکن و ام آر آی برای تشخیص بیماریهای دیگر کشف میشود. بههمیندلیل، پزشک علاوهبر بررسی تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی، دستور انجام یک یا چند مورد از روشهای زیر را نیز میدهد.
سی تی اسکن مغز
معمولا سی تی اسکن مغز آزمایشی است که برای تشخیص سکته مغزی و خونریزی در مغز در اثر پارگی آنوریسم انجام میشود.
البته سی تی آنژیوگرافی با تزریق ماده حاجب نیز میتواند تصاویر دقیقتری از شریانهای مغز ارائه دهد. حتی وجود آنوریسم پاره نشده را نشان دهد.
پونکسیون کمری
اگر علائم پارگی آنوریسم را داشته باشید، اما اسکن سی تی شواهدی از خونریزی را نشان ندهد؛ طی پونکسیون کمری، با بیرون کشیدن مایع مغزی نخاعی از پشت با سوزن و مشاهده گلبولهای قرمز خون، میتوان به تشخیص قطعی رسید.
تصاویر دقیق و دوبعدی یا سهبعدی ام آر آی مغز میتوانند نشان دهند که آیا خونریزی در مغز وجود دارد یا خیر.
نوعی از ام آر آی به نام ام آر آنژیوگرافی (MRA) میتواند تصاویری از رگها با جزئیات بیشتر ثبت کند. در نتیجه با انجام آن میتوان اندازه، شکل و محل آنوریسم پاره نشده را تشخیص داد.
آنژیوگرافی مغزی
در این روش، کاتتر در یک شریان بزرگ مانند کشاله ران یا مچ دست قرار میگیرد و از قلب به شریانهای مغز میگذرد. رنگ مخصوصی که به کاتتر تزریق میشود، به شریانهای سرتاسر مغز میرود. در این شرایط تابش اشعه ایکس میتواند جزئیاتی از شریانهای مغز، بهخصوص آنوریسم را نشان دهد.
معمولا زمانی این آزمایش انجام میشود که سایر آزمایشهای تشخیصی اطلاعات کافی را ارائه ندهند.
راههای درمان آنوریسم مغزی
ترمیم و درمان آنوریسم مغزی پاره شده نیاز به جراحی باز یا درمان اندوواسکولار دارد.
درمان اندوواسکولار شامل دسترسی به آنوریسم با عبور کاتتر از طریق شریان است. سپس کاتتر به داخل شریانهای مغزی هدایت میشود. در نهایت ممکن است برای رفع آنوریسم، کویل یا استنت قرار داده شود.
اگر آنوریسم پاره نشده دارید، با پزشک خود در مورد درمانهای احتمالی صحبت کنید. ممکن است از یک گیره جراحی، یک سیمپیچ داخل عروقی (کویل داخل عروقی) یا یک فلودیوایدر (منحرفکننده جریان خون) برای مهار و پیشگیری از پارگی آن استفاده شود.
همچنین ممکن است داروهایی مانند مسکن، مسدودکنندههای کانال کلسیم، داروهای ضدتشنج و داروهای ضدانعقاد، برای تسکین علائم به شما داده شود. تمامی داروها باید با تجویز پزشک متخصص داده شود.
از اینکه تا پایان مطلب "آنوریسم مغزی" با ما همراه بودید، از شما سپاسگزاریم.
پیشنهاد می شود مطالب ذیل را نیز مطالعه نمایید:
- تصویربرداری باریم سوالو و روش بررسی بیماری های حلق و مری
- عضلات قوی ممکن است سیستم ایمنی بدن را تقویت کند
- سرطان معده از پیشگیری تا تشخیص و درمان